Moeder en zoon in de zorg: ‘Smeuïge verhalen? Zijn we dol op!’

22 aug, 2019

Smeuïge verhalen aan de keukentafel, af en toe een pittige discussie over werk maar vooral veel liefde. Carina (oftewel blogger Zuster Toos) (44) en haar zoon Julian (21) werken allebei in de zorg. Carina’s hart ligt in de thuiszorg, dat van Julian bij palliatieve zorg en revalidatie. Carina: ‘Ik herken mijn jonge zelf enorm in Julian.’

‘Niet nog één’

Carina: ‘Toen Julian aankondigde dat hij de zorg in wilde, was mijn jongste zoon de wanhoop nabij. "Nee hè, niet nog één!" Hij kon de verhalen over bloed en ontlasting niet meer aanhoren. Maar zelf had ik allang gezien dat Julian voor dit werk in de wieg is gelegd. Op zijn vijfde ging hij weleens mee naar mijn werk. Om mensen te helpen, zoals hij dat zo mooi omschreef. Als 13-jarige deed hij een maatschappelijke stage bij het verpleeghuis waar ik werkte. Na de eerste dag kwam hij stralend thuis. Ik wist meteen: die is verkocht.’

Elke dag bellen

Inmiddels werkt Julian als Verzorgende IG en volgt hij een opleiding tot verpleegkundige. Julian: ‘Vroeger aan tafel vertelde mijn moeder veel over haar werk. Ik hield van die verhalen. Nu ik zelf in de zorg werk, kunnen we alles wat we meemaken bij elkaar kwijt. Je weet van elkaar waar je het over hebt, dat is heel fijn. Ik woon niet meer thuis, maar we bellen bijna elke dag.’

Dag zuster!

Ook op professioneel vlak kunnen de twee op elkaar rekenen. Julian: ‘Vooral toen ik net in de zorg werkte, liep ik weleens tegen problemen aan. Bijvoorbeeld als ik niet wist hoe ik een bepaalde wond het beste kon verzorgen. In die situaties belde ik niet mijn begeleider voor hulp, maar mijn moeder. Ik begroette haar met ‘Dag zuster’, zodat ze meteen wist dat ik bij een cliënt was. Ze heeft me ontzettend veel geleerd.’

Frisse blik

Andersom leert Carina ook van haar zoon. ‘Ik werk al zo lang in de zorg dat ik naar sommige dingen met een gekleurde blik kijk. In die 26 jaar heb ik veel vaste routines opgebouwd. Zowel in de praktische zaken als door ervaringen die heb opgedaan. Maar dan zie ik hoe Julian iets beredeneert en denk ik: “oh ja, zo kan het ook”. Die blik van buitenaf helpt me om alert te blijven.’

Herkenning

Moeder en zoon lijken veel op elkaar. In Julians woorden: allebei eigenwijs, dezelfde (harde) humor en een groot hart voor de zorg. Maar er zijn ook verschillen. Carina: ‘Julian is een jonge hond, hij zegt overal wat van. Als hij het niet eens is met hoe bepaalde dingen in de organisatie gaan, dan spreekt hij dat uit. Daar herken ik mezelf in, ik deed dat vroeger ook. Door de jaren heen ben ik milder geworden. Ervaring speelt daar zeker in mee. Ik kan makkelijker mijn eigen ding doen.’

Vergrootglas

Julian haakt in: ‘Soms zie ik dingen gebeuren waarvan ik denk: dat ging 10 jaar geleden misschien zo, maar nu allang niet meer. En ja, dan zeg ik er wat van. Als jonge man in de zorg ligt alles wat ik doe onder een vergrootglas. Een man in een team van vrouwen heeft vaak de ogen op zich gericht. Ook verwijzen cliënten vaak naar mij als ‘die broeder’. Als ik iets verkeerd doe, dan valt dat veel meer op. Ik volg daarom altijd de protocollen, zodat ik later kan verantwoorden waarom ik een bepaalde keuze heb gemaakt. Mijn moeder doet ook het beste voor haar patiënten, maar ze heeft daarin meer vrijheid dan ik.’

Hart voor de zaak

Of ze trots op elkaar zijn? Zeker. Julian: ‘Mijn moeder heeft alles voor haar cliënten over. Ze is zelfs een keer ‘s avonds in haar feestkleding naar een cliënt gegaan die palliatief was. Hij wilde zo graag nog een keer douchen. Dan heb je hart voor je werk. Ook vind ik het knap dat ze elke tegenslag weet te overwinnen. Nu volgt ze een hbo-opleiding tot verpleegkundige. Ik weet zeker dat haar dat ook lukt.’

Elk een halve speld

Carina vervolgt: ‘Ik zeg altijd: als ik die speld binnen heb, is de helft ervan voor Julian. Hij heeft me zo vaak gered met computeropdrachten. Natuurlijk ben ik ook trots op hem. Als moeder, maar toen hij zijn diploma haalde ook als een bijzondere collega. Hij doet het fantastisch.’

Carina's blogs verschijnen op FloorZorgt, Facebook en Instagram.

Julian heeft een eigen website en is ook te volgen via Facebook en Instagram.

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!