Astrid en Kathinka zijn 55+ en volgen een zorgopleiding: ‘Het leven stopt niet bij 40’

Astrid (57) leert voor verzorgende IG:

‘Na de middelbare school ging ik naar de INAS, de vroegere algemene zorgopleiding. Maar mijn stage viel ontzettend tegen, ik mocht alleen de vervelende klusjes doen. Daarom besloot ik om te stoppen met school en te gaan werken in een winkel. Later kreeg ik kinderen, en liet ik de droom over een baan in de zorg varen. Tot de winkel waar ik werkte een paar jaar geleden failliet ging.’

Droom achterna

‘Toen mijn baan wegviel, besloot ik om vrijwilligerswerk te gaan doen. Ik kwam terecht op de psychogeriatrische afdeling van een zorginstelling. Daar werkte ik met ouderen met dementie. Het werk beviel zo goed, dat mijn hart weer begon te kloppen voor de zorg. Ik besloot om mijn vroegere droom nieuw leven in te blazen. De eerste stap: de juiste papieren halen.’

Echte vrienden

‘Inmiddels ben ik 2,5 jaar bezig met mijn opleiding tot Verzorgende IG. Na de zomer start ik met het laatste blok van 10 weken. Daarna krijg ik mijn diploma. Het is me zo goed bevallen om weer te gaan leren. Het mooiste is nog wel dat ik aan deze studie echte vrienden overhoud.’

Stagelopen

‘Momenteel loop ik stage. De collega’s die me begeleiden zijn jonger dan ik, maar dat maakt me niets uit. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk. En gelukkig hoor ik van collega’s dat ze ook blij met mij zijn. Zodra ik mijn diploma binnen heb, kan ik hier aan de slag.’

Kathinka (60) begint in september met haar MBO-4 opleiding tot verpleegkundige.

‘Mijn man en ik runden jarenlang meerdere fotowinkels. Tien jaar geleden vonden we het mooi geweest. We waren allebei klaar met 70 uur in de week werken. Toen we stopten met ons eigen bedrijf, keerde ik terug naar mijn oude liefde: de zorg.’

Leergierig

‘Ik kon aan de slag bij een verzorgingshuis in Purmerend. Daar werk ik als verzorgende IG. De afgelopen jaren heb ik via mijn werkgever al verschillende cursussen gevolgd. Ik vind het heerlijk om nieuwe dingen te leren, bij te blijven in mijn vak. Ik merkte dat ik mijn cliënten graag nog beter wilde kunnen helpen. Daarom besloot ik om een opleiding tot verpleegkundige te gaan doen.’

Waarom niet?

‘Sommige collega’s verklaren me voor gek. “Je bent 60, waarom zou je dat nog doen?” Maar ik denk: waarom niet? Zo oud is 60 niet, ik heb nog best wat jaren te werken. Gelukkig krijg ik ook veel steun. Mijn man vindt het top dat ik verder leer. En ook mijn werkgever staat volledig achter me. Ze betalen zelfs mijn opleiding. Het is geweldig dat ze me die kans geven.’

Gewoon doen

‘Ik hoop anderen te inspireren om zelf een opleiding te gaan volgen. Het maakt niet uit hoe oud je bent, het leven stopt niet bij 40. Doe het gewoon. Je ziet wel aan mij: wat je eerdere ervaring ook is, als de zorg bij je past moet je ervoor gaan. Nu denk ik: dit had ik jaren eerder moeten doen.’