Floors stagedossier – Deel 4: De kant van de begeleiders: ‘Mijn stagiaire wilde geen bewoners op de po zetten’

‘Mijn eerste stagiaire, laten we haar Marloes noemen, wilde geen bewoners op de po zetten. Dat was immers niet het werk dat ze in de toekomst wilde gaan doen. Het heeft me heel wat gesprekken gekost om uit te leggen dat ze ook de basiszorg moest leren. Zij was HBO-V’er en ik was destijds ziekenverzorgende. Ze vond het niet prettig dat ze door iemand “onder haar niveau” begeleid werd.’

Ruime ervaring

Aan het woord is verpleegkundige Kaya*, werkzaam in de ouderenzorg en al meer dan dertig jaar ervaring met het begeleiden van leerlingen en stagiairs in de zorg. Over het algemeen vindt ze dat heel leuk: ‘Het mooiste is dat je ze kunt laten zien wat ze voor een ander kunnen betekenen.’ Toch zit er af en toe ook een stagiair tussen die zich heel vervelend gedraagt.

‘Voor mijn gevoel keek ze op ons neer’

‘Eerstejaarsstudent was ze, maar Marloes wilde voor mijn gevoel het liefst gelijk op de stoel van de teamleider zitten.  Ze noemde zichzelf ook telkens verpleegkundige, terwijl ze dat nog lang niet was. Voor mijn gevoel keek ze op ons neer. Doordat ze haar houding niet verbeterde, moest ze uiteindelijk stoppen met haar stage. Heel vervelend.’ 

Weinig respect voor ouderen

‘We hadden ook eens een helpende stagiaire die niet met ouderen wilde gaan werken, maar in de kinderopvang. Op een gegeven moment kregen we klachten van de bewoners: “Als jullie erbij zijn, is ze lief en werkt ze goed, maar als ze alleen komt, is ze een ander persoon.” Het wassen deed ze vrij hardhandig en slordig, waardoor sommige bewoners smetplekken kregen. Na meerdere gesprekken verbeterde ze haar gedrag niet. Daarom moest ze stoppen met haar stage.’

Ook veel lieve stagiairs

‘Gelukkig zijn de meeste stagiaires wel heel leuk, lief en zorgzaam. Eén leerling zal me altijd bijblijven. Ze moest stoppen vanwege haar scoliose, terwijl ze juist zo geknipt was voor het vak! Ze kon goed observeren en was heel empathisch. Elke dag kwam ze vrolijk op haar stage aan. Zo jammer dat haar lichaam het niet toeliet.’

Houd het luchtig

‘Laatst was een jong meisje op haar eerste stagedag al in tranen. Ze was zó bang om fouten te maken. Toen vroeg ik haar: “Waarom ben je hier? Om te leren toch? Als je alles al kunt hoef je geen stage te lopen.” Door het luchtig te houden, lukte het me om weer een lach op haar gezicht te toveren. Zo fijn!’

Fijne werkplek

‘Ik hoor weleens van collega’s bij andere zorginstellingen dat er eigenlijk geen tijd is voor het begeleiden van leerlingen en stagiairs. Sommigen krijgen ongevraagd een stagiair op hun bordje, terwijl ze al zo druk zijn. Ik vind dat ik het best goed heb op mijn werkplek. Tegenwoordig zijn er bijna nooit problemen met stagiaires en werkdruk. Heel fijn! Als ik dan de verhalen van anderen hoor, denk ik dat het bij ons heel goed geregeld is.’

*Vanwege privacyredenen is de naam van Kaya gefingeerd.