Blogger Kim - Het contrast tussen het (werk)leven van twee vriendinnen

Mijn beste vriendin woont in de stad en heeft een baan bij een groot bedrijf, hierbij werkt ze voornamelijk op kantoor.

Ik weet niet veel over haar functie, maar weet wel dat ze aan vele meetings per dag deelneemt of zelfs leidt, belangrijke keuzes maakt met haar collega’s die impact hebben op de gesteldheid van de medewerkers en regelmatig grote projecten opstart.

Ze is creatief, heeft een enorm groot hart en een passie voor alles wat haar aanspreekt. Ook kan ik zeggen dat ze in letterlijk alles enorm verschilt van mijzelf. Onze interesses komen (vaak) niet overeen, we hebben een andere smaak in alles van mannen tot ijs. Deze verschillen uiten zich ook enorm op ons als professionals.

Waar ik dus mijn hart heb verloren aan de gehandicaptenzorg, altijd mijn cliënten op één zal zetten en het beste functioneer onder druk of in teamverband, functioneert zij het beste met een duidelijk doel voor ogen, ze blinkt uit in plannen en communiceert met collega’s van elke tak binnen het bedrijf.

Helaas zie ik haar niet vaak, mede omdat onze agenda’s niet op elkaar aansluiten. Meestal werken we precies de tegenovergestelde tijden of dagen. Een paar weken geleden hadden we afgesproken om te gaan lunchen in de stad, ter ere van mijn achtentwintigste verjaardag. Toen ze naar beneden holde (welgeteld vijf minuten te laat, waar ik altijd tien minuten te vroeg ben), riep ze dat het haar speet, maar echt nét uit een laatste meeting kwam. Ik moest zoals altijd lachen, gewoonweg omdat sommige dingen nooit veranderen, ook niet na veertien jaar vriendschap.

Terwijl we naar de lunchroom liepen, waar we gingen zitten voor een heerlijke high tea, raakte we zoals gewoonlijk snel aan de praat over alle aspecten van het leven. Meestal zijn we de eerste anderhalf uur bezig om elkaar bij te praten over onze drukke & vaak chaotische levens.

Omdat we al zo lang bevriend zijn weet ik precies wat ik haar wel en niet kan vertellen over mijn werk in de zorg. Er zijn namelijk aspecten van mijn werk die ik zonder nadenken op tafel gooi bij andere vriendinnen die in hetzelfde veld werken.

Ik kan me helemaal voorstellen dat mensen die niet dagelijks met mijn cliënten werken, sommige onderwerpen liever niet horen (vooral niet tijdens het eten).

Zo is het andersom ook, ze weet welke termen ik wel kan vertalen en welke ze het beste gewoon in wat meer woorden uit kan leggen.

Ondanks dit feit heb ik diepe respect voor haar werk. Ik ben namelijk vaak door mijn eigen werk en onregelmatige diensten, superblij met het bedrijf waar zij voor werkt. Ook dit is wederzijds, zij blijft me vertellen hoe bijzonder mijn werk is en hoe ze soms zou willen wat ‘meer te kunnen betekenen’ in haar eigen werk.

Het blijft voor mij bijzonder om de contrasten binnen onze levens naast elkaar te zetten en te bekijken met een nieuwe blik van waardering. Soms vind ik het moeilijk mijn eigen ik los te koppelen van wie ik ben als professional. Hier word ik dan vooral aan herinnerd als ik met haar door de stad loop en we elkaar bijpraten.

Het maakt niet uit hoeveel slaapdiensten ik draai, hoeveel soorten medicatie ik ken of hoeveel nieuwe avonturen ik binnen mijn werk meemaak. Hoewel ze sommige dingen niet begrijpt, zal ze altijd een luisterend oor bieden en mij laten tieren over frustrerende situaties waarbij ik meer wil doen dan dat ik kan op dat moment.

En andersom maakt het niet uit hoeveel meetings ze leidt, hoeveel projecten ze opstart of hoeveel nieuwe promoties ze maakt door gewoonweg goed werk te leveren. Ze weet dat ik haar altijd zal helpen waar ik kan, eerlijk zal zijn als ze mijn mening vraagt over daadwerkelijk alles en ik altijd zal proberen dingen te bekijken vanuit haar oogpunt.

Ik weet dat ik onvoorwaardelijk op haar kan vertrouwen, ondanks onze ontelbare verschillen.

We zouden het namelijk nog geen dag volhouden in elkaars schoenen, dat vind ik het leukste aan onze vriendschap.

↑ Klik hier ↑ om de vacature te bekijken!