'Het voelt alsof we op een tweesprong staan'

Maaike-huis

Blogger Maaike haalt haar vader op om mee te gaan naar het huis waar haar ouders 40 jaar samen hebben gewoond. Wanneer hij daar is, verandert zijn stemming... 

Mijn twee honden zijn ontzettend belangrijk voor hem. Toen ik hem dus op kwam halen, had ik ze meegenomen. Zodra hij ons de gang in ziet lopen, verschijnt er een grote lach op zijn gezicht. Hij begroet me, aait de honden en vertelt vol trots tegen de aanwezige zorgmedewerker dat ik zijn dochter ben en welk ras de honden zijn. Als ik hem vraag of hij het leuk vindt om mee naar mam te gaan, reageert hij enthousiast en gaat gelijk naar zijn kamer om zijn jas aan te trekken. Samen lopen we naar huis en onderweg verzoekt hij me vriendelijk, doch dringend, om één van de hondenriemen (met hond) aan hem te geven. Het is een ontspannen wandeling van nog geen tien minuten, waarin hij vrolijk tegen mij en de honden aan kletst en we ieder een hond aan de riem hebben.

Eenmaal thuis bij mijn moeder, merk ik dat zijn stemming omslaat. Ondanks dat hij het heel erg fijn vindt om thuis te zijn bij mijn moeder, het huis waar ze bijna 40 jaar samen gewoond hebben, is het ook heel moeilijk. Het confronteert hem met zijn ziekte en het feit dat hij hierdoor niet meer thuis kan wonen. Hij loopt door de woonkamer, alsof hij een gast in zijn eigen huis is. De spullen die ze al jaren hebben, worden door hem bekeken alsof hij ze in een ver verleden ooit gezien heeft. Als hij aan de eettafel gaat zitten, breekt hij. Hij begint te huilen en is intens verdrietig. Ik probeer hem te steunen en te troosten in zijn verdriet. Het verdriet van wat ooit was en nu niet meer is, in combinatie met oud verdriet uit zijn jeugd, maakt hem echter ontroostbaar. Voor mijn moeder is het lastig, ze kan niet goed met het verdriet van mijn vader omgaan en dat zorgt voor extra negatieve lading. Samen met mijn vader besluiten we na het middageten weer terug naar de zorginstelling te gaan waar hij woont.

Ik vind het lastig om in te schatten waar we goed aan doen. Het voelt alsof we op een tweesprong staan. Halen we hem nog wel op om mee naar mijn moeder te gaan, of wegen de voordelen niet meer op tegen de nadelen? Mijn vader kan hier zelf ook geen antwoord op geven op dit moment. Voor nu laten we het onderwerp rusten en een volgende keer zien we wel wat we doen. Als ik hem weer op zijn kamer heb gebracht, zitten we nog even samen. Als hij weer enigszins rustig is, besluit ik te gaan. Ondanks dat ik hem met alle liefde wil helpen, zijn dit de situaties die me compleet leegzuigen. In het bijzijn van mijn vader houd ik me groot, maar in de auto naar huis laat ik mijn tranen en frustraties even de vrije loop.

Maaike ?

maaike-blogger

Dit is Maaike:

Mijn naam is Maaike van Rossum. Ik ben 33 jaar, getrouwd en moeder van twee dochters. Ik werk al vijftien jaar met veel liefde en plezier als verzorgende IG en zorg coördinator in de ouderenzorg, Sinds voorjaar 2018 is daar echter een diepere dimensie in ontstaan, toen bleek dat mijn vader, toentertijd nog 64 jaar, een beginnende vorm van dementie had. Na een turbulente periode, werd het voor mij een uitlaatklep om te schrijven. Schrijven is voor mij naast het ordenen van mijn gedachtes, ook een manier om herinneringen vast te leggen. Met mijn blogs wil ik laten zien hoe bijzonder de zorg is, in al zijn mooie, verdrietige en heftige momenten. Mijn blogs verzamel ik op DementieBlogs.nl en mijn Facebook-pagina. Sinds februari 2021 ben ik gestart met de verpleegkunde opleiding. Een nieuwe en spannende stap, waarin ik werk, gezin, school en studie zal moeten gaan combineren!

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar! 

You have already unliked it!