Blogger Margot - 'Ik haal uit het leven wat er nog wel mogelijk is'

Optimisme

Een jonge vrouw met uitgezaaide borstkanker komt voor het aanleggen van een port a catheter. Een aantal jaren geleden is de borstkanker bij haar ontdekt na een jaarlijks terug kerende controle in verband met familiaire erfelijke belasting. Ze is drager van het BRCA-gen 1. Toentertijd heeft ze een borstamputatie ondergaan. Later zijn ook preventief haar andere borst en eierstokken verwijderd.

In een rolstoel wordt ze binnengereden door een vriendin. Een mooie kop met blonde krullen, stralend blauwe ogen, de lippen rood gestift en een lach op haar mond. Een elastische kous zit om een van haar armen. Mevrouw vertelt me dat ze meerdere uitzaaiingen heeft in haar lichaam. Waar ze nu palliatieve chemotherapie en bestralingen voor krijgt. Ik luister en denk bij mezelf: jeetje mina. Direct relativerend dat mijn eigen sores er niks bij is.

'Ik mag mijn been eigenlijk niet belasten, maar ik loop toch stiekem met een aangepaste rollator hoor. Ik word anders gek. Ik wil graag een port a catheter die onderhuids aangebracht wordt en niet een infuuslijn omdat daar pleisters aan te pas moeten komen. De grap is namelijk dat ik een enorme allergie voor alle pleisters heb’, zegt mevrouw.

Ik vraag aan haar hoe ze met haar ziekte omgaat. Waarop zij antwoordt: 'Ik maak van elke dag een feestje. Er zijn altijd leuke, aangename dingen, maar die moet je willen zien. Niemand heeft er baat bij om mij sikkeneurig, verdrietig of wat dan ook te zien. Ik sta heus niet elke morgen even vrolijk op hoor. Ik huil ook op mindere dagen, maar dat doe ik op zelfgekozen momenten alleen thuis. Ik haal uit het leven wat er nog wel mogelijk is.' Haar vriendin zegt: 'Ik heb zo ontzettend veel bewondering en respect voor haar. Hoe zij dit alles oppakt. Door haar humor, opgewektheid en gedrag maakt zij het voor ons zoveel makkelijker.'

Ieder mens is uniek en heeft een rugzak met fijne en mooie ervaringen, maar daar zitten ook de tegenslagen van het leven in. De uitdaging is: hoe ga jij daarmee om? Daarover wil ik iets meer delen met jullie.

Een optimistische instelling blijkt goed te zijn voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Het helpt vaak tegen negatieve gevoelens en angsten. Het maakt je veerkrachtiger. Daardoor zou je beter met stress om kunnen gaan en dat heeft weer een positief effect op je immuunsysteem. Doorzetten ondanks alle problemen is kenmerkend voor optimisme. Je kunt het je zelf aanleren. Het is niet hetzelfde als blij en opgewekt zijn. Een optimist heeft het idee dat hij de situatie kan beïnvloeden en ziet mogelijkheden. Het gaat er in het leven niet om hoe blij of somber je bent, maar hoe je reageert op wat je overkomt in het leven. Meedeinend op de golven van de ups en downs zet je óók een richting uit. Jouw gedachten creëren jouw gevoelens en jouw gevoelens creëren jouw werkelijkheid.

Dr. Bernie Siegel, auteur van het boek ‘Lessen van wonderbaarlijke patiënten’ zegt: "Als patiënten mij vragen dokter: 'Wat gaat u nu doen?', dan kaats ik de vraag terug en zeg: 'Wat gaat u nu doen?!'" Zijn tips:

• Focus op wat je wilt in plaats op wat je niet wilt

• Laat je niet besmetten door meningen van anderen

• Bekijk je ziekte als een grote uitdaging

• Verander je denken: Wat je denkt en geloofd is wat je creëert (glas half vol of halfleeg)

• Leef in het nu; wat je nu doet is bepalend voor je toekomst.

De Amerikaanse radioloog oncoloog Dr. Carl Simonton ontdekte dat iemands gemoedstoestand van invloed kan zijn op het herstel van ziektes. Hij toonde aan dat kankerpatiënten die een positieve kijk op het leven hebben gemiddeld 12 maanden langer leven. Je bent de baas over je gedachten en jij bepaalt wat je denkt. Zowel de optimist als de pessimist krijgt uiteindelijk gelijk. Het is maar waar je je op richt.

Ik heb de wijsheid niet in pacht, en makkelijk is het zeker niet. Deze mevrouw die met een enorme positieve uitstraling op mijn spreekuur kwam, is misschien wel een wat extremer voorbeeld van optimisme. Dat is echt niet iedereen gegeven. Maar wat wel iedereen kan, is onderzoeken hoe je denkt als je voor zulke uitdagingen komt te staan. Waar ik wel in geloof is dat je uiteindelijk sterker bent dan dat je denkt te zijn.