Verpleegkundige Vanessa verwisselde het verpleeghuis voor het ziekenhuis: ‘Het is superheftig, maar ik heb geen spijt’

‘Het grootste verschil met het verpleeghuis? De werkzaamheden. Op de neurologie heb je één specialisme. Er komen wel meerdere ziektebeelden voor, maar de patiënten zijn echt opgenomen voor neurologische aandoeningen. In de ouderenzorg zijn de ziektebeelden veel uiteenlopender. Daar heb je bijvoorbeeld ook veel cardiologische aandoeningen.’

Nieuwe uitdaging

‘Ik was op zoek naar meer uitdaging. In het verpleeghuis werkte ik al vijf jaar. Op den duur had ik zoiets van: ik wil iets nieuws. Daarom besloot ik bij de afdeling neurologie te solliciteren. Mijn eerste werkdagen in het ziekenhuis waren hectisch, maar wel heel leuk.’

Inwerkperiode van zes weken

‘Wat ben ik goed ingewerkt door mijn collega’s! Het is een heel fijn team. Ik kon van alles vragen. De eerste zes weken werd ik ingewerkt. Dat betekent dat ik de eerste drie weken vooral meeliep met mijn collega’s en gaandeweg steeds meer verpleegtechnische handelingen zelf mocht uitvoeren.’

Uitbraak van coronavirus

‘Na de inwerkperiode ging ik zelfstandig aan het werk. Dat was precies het moment waarop het coronavirus in Nederland kwam. Al vanaf het begin kreeg ik daar van alles van mee. Onze afdeling neurologie werd in alle haast omgebouwd tot afdeling voor corona-patiënten. Het werd geen IC, maar een reguliere afdeling. Die was speciaal voor patiënten die te ziek waren om thuis te blijven, maar er niet ernstig genoeg aan toe waren om naar de IC te moeten.’

Monitoring en zuurstof

‘De neurologie verhuisde toen naar een andere afdeling. Daar bleef ik werken, maar af en toe draaide ik ook een dienst op de corona-afdeling. De meeste patiënten daar waren redelijk zelfstandig en hadden monitoring en zuurstof nodig, maar ze hoefden niet aan de beademing.’

Hevige benauwdheid

‘De klachten die ik daar zag – benauwdheid en hoesten – waren wel heftig om te zien. Vooral die benauwdheid was een ding. Wanneer de patiënten in bed lagen, was die niet zo erg. Ze hadden wel vaak een saturatie** van 80 procent. Dat is echt superlaag! Pas wanneer ze in beweging kwamen om bijvoorbeeld naar de wc te gaan, werd de benauwdheid hevig en zag je dat ze echt moeite moesten doen voor de ademhaling.’

Wennen

‘Voor mij was het wennen om op die corona-afdeling te werken. De afgelopen weken had ik vooral neurologische klachten gezien en daar veel over bijgeleerd. Nu moest ik ineens mijn kennis over de longen bij gaan spijkeren. Meestal zocht ik iets wat ik niet wist meteen op, of ik schreef het op een briefje. Eigenlijk wist niemand veel over het coronavirus, dus het was ontzettend zoeken naar de juiste behandeling. Inmiddels zijn wij van de neurologie weer terug op onze eigen afdeling en behandelen we weer alleen neurologische ziektebeelden.’

Geen spijt

‘Ondanks dat de afgelopen periode superheftig was, heb ik geen spijt van mijn beslissing. Mijn werk is heel leerzaam. Toch mis ik het verpleeghuis soms wel. Daar wonen cliënten soms jaren. Je komt zo vaak bij ze over de vloer dat je echt een band met ze opbouwt. Op de neurologie zijn de meeste mensen na een paar dagen of weken alweer weg. Dan is die band er toch minder.’

*De naam van Vanessa is vanwege privacyredenen gefingeerd.

**De saturatie geeft het gehalte van zuurstof in het bloed aan. Normaal gesproken is dit tussen de 95 en de 100.