Van ‘de geuren-en-kleuren verteller’ tot ‘de geheimzinnige’: deze 7 types tref je in elke huisartsenpraktijk

type-patienten-huisartsenpraktijk-grappig

Het spoedgeval dat geen spoedgeval is, de bikkel die eens per jaar belt (op vrijdagmiddag om tien voor vijf): een greep uit de patiënttypes in de gemiddelde huisartsenpraktijk. Als doktersassistente herken jij ze vast alle zeven.

1) Het spoedgeval (dat geen spoedgeval is)

Heb je ze eindelijk zo ‘opgevoed’ dat ze niet meer naar het spoednummer bellen voor een groot uitgevallen muggenbult, bellen ze naar de normale lijn om NU een afspraak af te dwingen. Met veel gehoest/gekreun/gejammer proberen ze je duidelijk te maken dat het écht niet goed gaat, de klachten ondraaglijk zijn en al tien hele minuten duren. Soms staat dit type patiënt zelfs plotsklaps voor de balie, meestal gehuld in badjas en fluffy sloffen, te roepen om een spoedafspraak. Vanwege griep. Of onhoudbare, dramatische jeuk aan de linkerteen.

2) De dankbare

Deze categorie patiënten lijkt uit te sterven, maar ze bestaan nog wél! Ze zijn geduldig, vriendelijk en vinden het geen enkel probleem als ze pas volgende week terecht kunnen bij hun eigen huisarts. Hebben ze een extra goede dag, dan vertellen ze je hoe lief en behulpzaam je bent. Oh, en de dokter trouwens ook, die luistert altijd zo goed. Bijvoorbeeld bij dat verhaal dat eigenlijk langer duurde dan het spreekuur zelf, en dat nu aan de telefoon nog eens fijntjes herhaald wordt tegen jouw oor. Je denkt maar even niet aan al die wachters in de belrij…

3) De geheimzinnige

Heb je een beller, dan doe je netjes de triage zoals je dat geleerd hebt. De vraag: ‘Waarvoor wilt u een afspraak?’ valt bij de geheimzinnige patiënt echter al helemaal verkeerd. ‘Hoezo? Wat gaat jou dat aan? Dat wil ik met de dokter bespreken!’ Wat je ook probeert aan uitleg, deze patiënt geeft zich niet zomaar bloot. Door je hoofd spoken de meest gênante aandoeningen; deze patiënt moet haast wel een combinatie hebben van ontstoken aambeien, een soa en een schaamlipteek (door plassen in de bosjes). Zeg nou zelf, daar zou jij toch ook geheimzinnig over doen?

4) De geuren-en-kleuren-verteller

Hebben we het dan toch over ongemakkelijke kwalen: deze groep patiënten schaamt zich werkelijk nergens voor. Vaak komen zij liever aan de balie een afspraak maken dan dat ze bellen. Met luide stem brullen ze door de wachtkamer heen dat ze al een week niet kunnen poepen, of ze kwakken heel opzichtig een potje vol chemisch ogende urine op de balie. De geuren-en-kleuren-verteller schuwt geen smerige details en vraagt nog net niet aan jou: ‘Wil jij anders ook even kijken, voordat ik de dokter zie?’

5) De held op sokken

Deze patiënt lijkt op het eerste oog kalm en nuchter. Maar zodra jij alleen al het bekkentje aan het verstopte oor zet voor het uitspuiten, springt de held op sokken van zijn stoel. Met grote ogen vuurt hij allerlei vragen op je af, vooral over hoeveel pijn dit gaat doen en hoe lang het duurt. Wil je net die eendenbek plaatsen voor een uitstrijkje, kletsen de benen dicht. Heb je een lekkere huidplooi te pakken om de griepprik in te jassen, rukt de arm zich ineens los. Ben je met jouw bibberhand eindelijk precies récht voor dat kleine wratje om hem aan te stippen, is de voet plotseling verdwenen. Een hele uitdaging, deze helden.

6) De ontevredene

Deze patiënt is al zestig keer bijna vertrokken naar een andere huisartsenpraktijk. Althans, dat zegt hij iedere keer weer boos. Het is inmiddels zo erg dat je hoopt dat hij zijn dreigement nu eens echt gaat uitvoeren. De ontevredene is altijd onaardig tegen jou, vertelt de hele wachtkamer over zijn slechte ervaringen met deze huisartsenpraktijk, dient klachten in over de dokter en staat briesend aan de balie als het spreekuur een minuutje uitloopt.

7) De bikkel

‘Hoe lang ik al koorts heb? Eh, nu drie weken nonstop boven de veertig graden. Is dat erg?’ Deze patiënt belt nooit om een afspraak te maken, hooguit om even te overleggen over zijn klachten. Eens per jaar, maximaal. Want de bikkel loopt overal mee door, hoeft echt niet naar de huisarts en heeft heus niks ernstigs. Bij bikkels moet je al je communicatieve skills uit de kast trekken om ze naar het spreekuur te lokken. Niet zelden belt de bikkel op vrijdagmiddag om tien voor vijf, ‘gewoon even voor de zekerheid’, en zit vervolgens de halve avond op de Spoedeisende Hulp.

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar! 

You have already unliked it!