Operatieassistent Claudia - Beestjes op OK

Je weet als vaste lezer vást dat mijn carrière op de OK begon op een dierenartsenpraktijk. Waar men wel graag net zo steriel zou willen werken als op een humane OK, maar daar niet altijd de mogelijkheid toe is, of de noodzaak. Ik ben dus carrière technisch ‘opgegroeid’ met beestjes om me heen. Als het in de dierenarts-operatiekamer te warm was zetten we een raam open. Dat daardoor de luchtstroom verstoord kon worden, of er vliegen binnenkwamen… Tja, dat was niet anders. Let wel: ik spreek hier over ruim twaalf jaar geleden hè! Wat er in de tussentijd allemaal veranderd is, weet ik niet.

Gefladder

Dat gefladder van kleine vleugeltjes een heel OK-complex lam kan leggen, dat weten meerdere ziekenhuizen. Fruit wordt op menige OK geweerd omdat men als de dood is voor fruitvliegjes. Zie je er één, dan zijn er meerderen en moet het hele complex dicht tot de bron (veroorzaker) en gevolgen (rondvliegende beestjes) bestreden zijn. Je moet er tenslotte niet aan denken dat zo’n beestje met bacteriën en al op een operatieveld of de instrumententafel zou landen, of zich - horror - in het operatiegebied zou nestelen met desastreuze infecties tot gevolg. Pas na het uitroeien van alle beestjes komt het sein ‘veilig’ en kunnen er weer patiënten geopereerd worden. Vertraging van een dag tot een aantal maanden, afhankelijk van de oorzaak en de uitgebreidheid van de gevolgen…

Wat als de vleugels nog groter zijn?

Ooit heeft een vleermuis zich een weg binnen het ziekenhuis weten te vinden. Misschien wel vaker, maar één casus is mij ter ore gekomen. Deze vleermuis is vermoedelijk op één van de verpleegafdelingen (waar de ramen wél open konden, in elk geval in die tijd) onder een bed gaan hangen, maar kwam door alle reuring op de OK tevoorschijn. Of dat bij het ‘verbedden’ was of door de koude luchtstromen veroorzaakt werd weet ik niet. Of de vleermuis door alle piepjes en/of straling van apparatuur werd getriggerd weet ik ook niet. Ik weet wél dat het een consternatie van jewelste werd om het dier te vangen en dat alles (lees het volledige operatiekamercomplex) daarna onderzocht en schoongemaakt moest worden voor er weer ‘een mes in een patiënt werd gezet’...

Ongedierte

Er kwam mij ook een verhaal ter ore van een muis die zich op de IC (een bijna net zo steriele omgeving als de OK) achter een reanimatiekar had verstopt. Die was waarschijnlijk door een kier in een spouwmuur naar binnen gekomen - dit speelde lang geleden toen spouwmuren en isolatie nog niet van de kwaliteit waren als ze tegenwoordig zijn - en wandelde nachtenlang over de afdeling voor ze hem te pakken hadden.

Grapjes

Op de OK zijn we dol op grapjes. Dat heb je al in meerdere blogs van mij kunnen teruglezen. Wij noemen kleine stukjes huid, die bijv. bij een littekencorrectie worden weggesneden of kleine vetstukjes die aan instrumenten blijven plakken ‘stukjes mens’ en sommige specialisten zeggen bij het aangeven: 'Hier, voor de OK hond.'