Een artikel uit Persoonlijk
'Mama, dat is eigenlijk wel heel erg zielig voor die oude oma'
De 5-jarige dochter van Maaike ontdekte dat haar moeder is gekrabd op haar werk. Voor haar dochter in eerste instantie heel onbegrijpelijk, maar na de uitleg van haar moeder begrijpt ze het stukken beter. Maaike vertelt hier hoe ze dat aanpakte.
Ze kruipt bij me op schoot en nestelt zich tegen me aan. Ik voel hoe haar handjes zich een weg banen van mijn rug naar mijn borst. Haar kleine, lieve vingertjes die lijntjes trekken, me aaien. Totale ontspanning, tot ze de korst net onder mijn hals tegenkomt. Verbaasd drukt ze zich op, om te zien wat haar vingers net aanraakten.
'Mama!', roept ze geschrokken uit. 'Hoe komt dat?' Als ik haar vertel dat een oude oma op mijn werk me heeft gekrabd, zie ik de verbazing en ontzetting in haar ogen en op haar gezicht. Even is ze stil, terwijl ik zie dat haar gedachten met 100 kilometer per uur voorbijrazen in haar hoofd. Uiteindelijk vraagt ze me waarom de oude oma mij heeft gekrabd.
Ik probeer haar uit te leggen dat de oude oma dit niet expres heeft gedaan. Dat net als bij opa, de computer in het hoofd stuk is. Dat dit komt omdat ze ziek is. Dat ze hierdoor niet altijd meer goed begrijpt wat er allemaal om haar heen gebeurt, en dat ze soms heel erg in de war is. Ik leg haar uit dat mijn collega en ik haar wilden verzorgen, wassen en aankleden. Dat ze dit niet begreep en uit zelfbescherming om zich heen sloeg en ons krabde.
In de stilte die volgt, zie ik hoe ze probeert om mijn uitleg in te passen in wat voor haar logisch voelt. Uiteindelijk zegt ze: 'Mama, dat is eigenlijk wel heel erg zielig voor die oude oma. Maar ik vind het voor jou ook wel heel erg zielig.' Ze geeft me een kus en kruipt weer tegen me aan.
Hoe leg je onbegrepen gedrag uit aan een 5-jarig meisje, terwijl het voor onszelf niet eens altijd te begrijpen is?
Dit is Maaike:
Mijn naam is Maaike van Rossum. Ik werk als zorgcoördinator op een kleinschalige woonvorm voor mensen met dementie. Ik werk al dertien jaar met veel liefde en plezier in de ouderenzorg, maar is daar sinds voorjaar 2018 een diepere dimensie in ontstaan. Mijn vader, toentertijd nog 64 jaar, bleek een beginnende vorm van dementie te hebben. Na een turbulente periode, werd het voor mij een uitlaatklep om te schrijven. Schrijven is voor mij naast het ordenen van mijn gedachtes, ook een manier om herinneringen vast te leggen. Met mijn blogs wil ik laten zien hoe bijzonder de zorg is, in al zijn mooie, verdrietige en heftige momenten. Mijn blogs verzamel ik op DementieBlogs.nl en mijn Facebook-pagina.
Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!
Reageren op dit bericht?
Om te kunnen reageren op dit bericht moet je ingelogd zijn. Klik hier om in te loggen.