Kinderverpleegkundige Roy - '7 jaar oud en dan al zo’n waslijst aan zorg, maar wat een wonder'

Ik wist niet wat ik ervan kon verwachten, maar ik liep stage bij de kinderthuiszorg. Een ongelooflijk mooie sector die veel van de kinderen en ouders opvangt en begeleid in de zorg die het ziekenhuis met ontslag kan sturen door dit goed af te stemmen. Steeds meer kinderen kunnen naar huis met vrij grote zorgvragen. Bijvoorbeeld chemotherapie, sondes, injecties, beademing, antibiotica iv kuren en ook terminale zorg kan steeds vaker thuis door de thuiszorg uitgevoerd worden.

In de middag heb ik met een andere verpleegkundige mee kunnen kijken. Ik las vooraf de casus in het dossier. Ik schrok... Een prematuur, geboren met één long, tracheamalacie en door beademing is de long ook nog eens beschadigd geraakt. Acht zorgverleners betrokken en ondanks ademhalingsoefeningen een hoorbare ademhaling. Voeding via Mickeybutton, darmspoelen, kans op respiratoire insufficiëntie, regelmatig luchtweginfecties... 7 jaar oud en dan al zo’n waslijst aan zorg, maar wat een wonder.

Ik stapte de auto in en wachtte op het schoolplein om haar op te halen om daarna door te gaan naar zwemles. Inderdaad... je leest het goed: zwemles. Wat bijzonder om mee te maken. Onder begeleiding van de kinderthuiszorg is er telkens gekeken of er zorg afgebouwd kon worden in de loop der jaren, omdat zij het zo ongelooflijk goed doet en dus steeds meer zelfstandigheid krijgt. Ik zie een ‘gewoon’ kind voor mij die niet onder doet voor de rest van haar leeftijdsgenootjes. Hup de auto in en beladen met een zuurstoffles, saturatiemeter, neusbril, verlengslang en zwemkleding. We hebben het onderweg in de auto over de tweede film van Frozen en voor ik het weet zit ik langs de kant van het zwembad te kijken naar hoe goed zij, met uit voorzorg extra zuurstof, de zwemles volgt. Ik realiseer mij dat, mijn eerste gedachte bij het lezen van de casus, totaal niet strookt met wat ik nu voor mij zie. Een wonder... en na de zwemles bij mij op schoot vertelt zij mij de meest leuke verhalen en vergeet ik even dat ik een ziek kind voor mij heb. Ik hoor de ademhaling tussen het vertellen door, weet waarom dat zo is, maar zie alleen maar een dolblij en gelukkig kind. Bijzonder en tof om dit mee te mogen maken!