Blogger Maaike: 'We doen het samen, stap voor stap…'

21 nov, 2022

Vandaag voelt aan als ‘D-Day’. Samen met haar vader heeft ze vandaag het gesprek over het wonen in een verpleeghuis. Vandaag: deel 2.

Over een kwartiertje begint het gesprek. ‘Vind je het spannend pap?’, vraag ik hem. Hij kijkt me aan en bevestigt dit. Zelf voel ik de spanning in mijn buik ook toenemen naarmate de tijd vordert. Aan de ene kant wil ik het gesprek achter de rug hebben, terwijl ik aan de andere kant het liefst hard weg zou willen rennen. Een paar minuten later staat de casemanager voor de deur, die ook bij het gesprek aanwezig zal zijn. Samen hebben we het nogmaals met mijn vader over wat we zo gaan bespreken en waarom dit is. Hij zit naast me op de bank en het voelt bijna alsof hij een kind is wat straf krijgt. Zijn gezicht staat gespannen en hij zit in elkaar. Ik pak zijn hand vast en zeg hem dat we dit samen doen. Stap voor stap… Hij slaakt een zucht en houdt mijn hand stevig vast.

Het gesprek is online via beeldbellen, omdat de CIZ-medewerker geveld is door corona. Verre van ideaal, doordat het gehoor van mijn vader niet zo best is. We hadden het gesprek kunnen verzetten, maar dat zag ik niet zitten. We moesten al een aantal weken wachten en de nood tot opname begint toch echt wel steeds groter te worden. In overleg met de CIZ-medewerkster, herhaal ik alles wat ze vertelt en vraagt, zodat mijn vader het hoort, begrijpt en hierop kan reageren. Hij is rustig, meegaand en soms wat emotioneel tijdens het gesprek. Soms kan hij moeilijk uit zijn woorden komen, maar hij weet goed duidelijk te maken wat zijn standpunt is met betrekking tot opname in een verpleeghuis.

De situatie is helder voor de dame van het CIZ en ze vertelt hoe de verdere gang van zaken zal zijn. Eén deze dagen krijgen we het officiële bericht, maar ze laat doorschemeren dat de WZD afgegeven zal gaan worden. Als het gesprek ten einde is, praten we nog even na met elkaar. Ik vertel mijn vader dat hij het hartstikke goed gedaan heeft. Hij raakt geëmotioneerd, staat op en loopt door de huiskamer met zijn ziel onder de arm. Ik stel voor om even een stukje te gaan fietsen en samen fietsen we kort hierna naar landgoed Biljoen. We zitten een poosje op een bankje, soms praten we en soms laten we onze gedachtes de stiltes opvullen. We doen het samen, stap voor stap…

Maaike ?

Dit is Maaike:

Mijn naam is Maaike van Rossum. Ik ben 33 jaar, getrouwd en moeder van twee dochters. Ik werk al vijftien jaar met veel liefde en plezier als verzorgende IG en zorg coördinator in de ouderenzorg, Sinds voorjaar 2018 is daar echter een diepere dimensie in ontstaan, toen bleek dat mijn vader, toentertijd nog 64 jaar, een beginnende vorm van dementie had. Na een turbulente periode, werd het voor mij een uitlaatklep om te schrijven. Schrijven is voor mij naast het ordenen van mijn gedachtes, ook een manier om herinneringen vast te leggen. Met mijn blogs wil ik laten zien hoe bijzonder de zorg is, in al zijn mooie, verdrietige en heftige momenten. Mijn blogs verzamel ik op DementieBlogs.nl en mijn Facebook-pagina. Sinds februari 2021 ben ik gestart met de verpleegkunde opleiding. Een nieuwe en spannende stap, waarin ik werk, gezin, school en studie zal moeten gaan combineren!

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!