Blogger Kim - 'Deze situatie, en de situatie oplopend naar het overlijden van deze cliënt, raakte me harder dan verwacht'

1 nov, 2021

De meeste zorgmedewerkers kunnen zich hun eerste 'sterfgeval' nog goed herinneren. Blogger Kim had haar eerste ervaring met deze (acute)zorg twee weken geleden, waarna vorige week deze cliënt overleed. In deze blog vertelt ze over deze ervaring.

Twee weken geleden kwam ik bij deze cliënt aan bed, hij hapte naar lucht en zag blauw. Ik heb mijn collega (een beetje lomp) aan de kant geduwd omdat hij niet reageerde en ben gaan handelen. Gelukkig heb ik alles wat ik op school heb geleerd toe kunnen passen en dusdanig snel gehandeld waardoor de cliënt binnen 20 minuten in de ambulance lag. Ik had metingen gedaan, overgedragen naar de huisarts en uiteindelijk naar de ambulancedienst en het ziekenhuis

Eenmaal onderweg naar het ziekenhuis hoorde ik hem nog steeds happen naar lucht. Vanuit het raampje zag ik hem liggen, ogen wijd en vol met angst. De wereld om hem heen is al onduidelijk voor hem, en nu verloor hij ook nog (voor even) zijn enige lijntje naar wat hij wél kent. Het duurde 10 minuten voordat ze een toegang konden vinden in zijn hand, en nog eens 3 liter zuurstof voordat zijn bloeddruk omhoog krabbelde, amper. In goede handen was hij zeker, daar twijfel ik niet aan. Ik voelde me zowel competent als verpleegkundige als compleet machteloos als zijn 'maatje'. Wát was ik opgelucht toen we aankwamen in het ziekenhuis, ook al toen de ambulance medewerkers binnen kwamen. Het heeft ongeveer 4 uur geduurd voordat ze hem stabiel genoeg vonden om naar boven te gaan. Dit na vele onderzoeken, diagnose; septisch beeld.

Deze lieve man mocht 74 jaar worden. Hij mocht na een verblijf van een week naar huis komen. Hier heeft hij nog een paar fijne dagen gehad. Wandelen aan de maas, genieten van muziek en omringt door mensen die hij kende en waar hij zich veilig voelde. Voor zover dit kon, want wat was hij bang. Vroeger een gezonde man met een lichte verstandelijke beperking, na een CVA en ouderdom compleet afhankelijk van 24-uurs zorg. Ik zou hem omschrijven als een levensgenieter, eigenwijs en hartstikke vol humor.

Ik hou van mijn werk in de gehandicaptenzorg, echt waar. Maar dit is een kant van het werk die ik (gelukkig) nog niet vaak heb hoeven ervaren. Deze situatie, en de situatie oplopend naar het overlijden van deze cliënt, raakte me harder dan verwacht. De afscheidsdienst was heel mooi, gedaan door de pastoor van de instelling. Aandacht voor alle dingen die hij graag deed en zijn interessante levensgeschiedenis. Ik heb tijdens de dienst mijn stukje over en voor hem verteld, hem welterusten gewenst en heb toen bij mijn moeder uitgehuild.

De dagen hierna heb ik regelmatig aan hem gedacht. Wat ik allemaal van hem heb mogen leren en mee kan nemen in de rest van mijn werk. Ik ga hem niet vergeten, loslaten doe ik wel. Ik geniet van het leven zoals hij dat ook deed.

Wat een mooi werk heb ik, hier draait het uiteindelijk om.

Dit is Kim:

Hoi! Ik wil me graag even voorstellen nu ik blogs mag gaan schrijven voor FloorZorgt!

Mijn naam is Kim, ik ben 27 jaar oud en woon in Venray. Als ik niet werk of studeer ga ik graag naar de sportschool of zit ik op de bank met een dik boek. Naast dit is schrijven een van mijn grote passies. Ik heb al eens blogs mogen schrijven voor 'Tommie in de zorg' en de nieuwsbrieven binnen mijn eigen organisatie.

Daarnaast houdt ik een persoonlijke blog bij over mijn avontuur met een BRCA2 genmutatie. Hier kan ik tussen alle onderzoeken en preventieve operaties door mijn ei kwijt op een creatieve manier. Ook leen ik mijn talenten uit aan de werving sectie van onze zorgorganisatie om nieuwe collega's te werven en geef ik op school naast mijn eigen opleiding nog colleges aan verpleegkundige studenten over het mooie werk in de gehandicaptenzorg.

Zo'n 3 jaar werk ik nu in de gehandicaptenzorg, maar ik loop als sinds 2010 stage bij verschillende zorginstellingen in de regio Noord Limburg. Ik heb de opleiding maatschappelijke zorg en persoonlijk begeleider gehandicaptenzorg afgerond, daarna ben ik 2 jaar gaan werken in Canada en Ierland met kinderen met een leerachterstand en mocht bij thuiskomst beginnen aan de verkorte verpleegkundige opleiding! Hier ben ik over 6 maanden ongeveer mee klaar en mag ik aan de slag als verpleegkundige binnen een kleinschalige woongroep in een dorpje aan de maas, waar ik nu al werk als woonbegeleidster. Binnen mijn doelgroep vallen met name volwassenen met een ernstige meervoudige, matige of lichte verstandelijke beperking. Daarnaast zijn de cliënten die ik begeleidt bekend met bijkomende fysieke en psychologische ziektebeelden.

Mijn passie ligt binnen de gehandicaptenzorg, dit is écht de doelgroep waar ik mijn passie in heb gevonden. Ik richt me graag op kwaliteit van zorg in de palliatieve sector. Samen met mijn collega's vorm ik een jong maar hecht team en werken we samen aan een mooi leven voor onze cliënten binnen de woongroep.

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!