Blogger Kim - 'Ondanks het feit dat je werkt met je zorghart, ben en blijf je een mens'

Blogger Kim

Ik heb er weer een nieuwe blogger bij! Welkom, Kim! Momenteel zit ze in haar laatste jaar van de de verpleegkundige opleiding. In deze blog vertelt ze vooral over het werken in de zorgsector tijdens een pandemie en het feit dat we ondanks alles ook 'gewoon' mensen zijn. Lees je mee?

Mijn moeder zei altijd dat mensen in de zorg hiervoor ‘in de wieg gelegd’ moeten zijn. Sommige realiseren zich vroeg in het leven dat dit de sector is waar zij hun passie in vinden en anderen wat later.

Mijn passie ligt in de gehandicaptenzorg, een brede sector met veel uitdaging. Een kans voor mij om te laten zien wat ik in huis heb, terwijl ik er onvoorwaardelijk sta voor mijn cliënten.

Vooral in het begin van de pandemie is de uitdaging groter geworden. Naast de ziektebeelden/beperkingen van de cliënten, is de situatie van de wereld voor hen moeilijk te bevatten. Routines veranderen, er komen regels bij, mensen zien er anders uit en je wereld staat op zijn kop. Sommige cliënten worden ziek, heel ziek. Van ziekenhuisopname is dan vaak door palliatieve protocollen geen sprake meer.

Momenteel zit ik zelf in mijn laatste jaar van de verpleegkundige opleiding. Mijn opleiding begon een maand voordat de covid-19 pandemie Nederland bereikte, het valt dus zacht gezegd niet mee. Op school leren we de anatomie van de mens, de diagnoses, zorgplannen en de handelingen die nodig zijn om zorg te leveren. We zitten met 15 leerlingen in een klas en werken allemaal in verschillende sectoren. Ondanks dit feit hebben we één ding gemeen.

Het komt er vaak op neer of je de passie en hart hebt voor je werk. Dit komt voort uit een drive om voor de medemens te zorgen. Je wordt geleerd wat je moet weten en doen om dit in de praktijk uit te voeren. Natuurlijk werkt dat in het echte leven net iets anders.

Ondanks het feit dat je werkt met je zorghart ben en blijf je een mens. Ook nadat je je diploma ontvangt. Je weet in theorie dat je genoeg voeding, vocht en slaap nodig hebt om jezelf gezond te houden. Dit geef je ook door aan je cliënten/patiënten.

Voor jezelf zorgen is helaas, zowel fysiek als mentaal voor vele mensen met een zorghart geen of minder prioriteit. Dit is te zien iedere keer dat je ja zegt tegen dat ene ding. Die extra dienst, het overwerken, terugkomen op een vrije dag (soms alleen voor handelingen) en een keer iets extra's meenemen of doen voor/met je cliënt.

Neem bijvoorbeeld deze pandemie. In het begin hadden we als zorgverleners niet veel info, we bereiden ons voor waar we konden en wachtte af. Toen kwam de lockdown, de eerste zieke collega’s en cliënten volgde in een rap tempo.

In maart kreeg mijn team bijvoorbeeld een gemotiveerde mail van de manager, in augustus kregen we een bloemetje en kaartje van familieleden en de omgeving. Nu is het stil.

Het vaccin is er, maar ondertussen zijn we al anderhalf jaar verder en is de druk op de zorgsector nauwelijks verlaagd. We werken nog steeds met halve bezettingen terwijl de zorgvragen van de cliënten gecompliceerder worden. Toch werken we keihard door. Dit houden we vol, niet alleen omdat we betaald krijgen voor het werk, maar vooral omdat dit is wat wij doen, waar wij voor geschoold zijn, onze passie.

Dus lieve zorgmedewerkers, zorg goed voor je zorghart. In welke vorm jij ook werkt, in iedere zin van het woord. Want dankzij jullie, tijdens de opleiding, onze vele stages of uiteindelijk als onze gewaardeerde collega’s, staan we sterker.

Kim

Dit is Kim:

Hoi! Ik wil me graag even voorstellen nu ik blogs mag gaan schrijven voor FloorZorgt! 

Mijn naam is Kim,  ik ben 27 jaar oud en woon in Venray. Als ik niet werk of studeer ga ik graag naar de sportschool of zit ik op de bank met een dik boek. Naast dit is schrijven een van mijn grote passies. Ik heb al eens blogs mogen schrijven voor 'Tommie in de zorg' en de nieuwsbrieven binnen mijn eigen organisatie.

Daarnaast houdt ik een persoonlijke blog bij over mijn avontuur met een BRCA2 genmutatie. Hier kan ik tussen alle onderzoeken en preventieve operaties door mijn ei kwijt op een creatieve manier. Ook leen ik mijn talenten uit aan de werving sectie van onze zorgorganisatie om nieuwe collega's te werven en geef ik op school naast mijn eigen opleiding nog colleges aan verpleegkundige studenten over het mooie werk in de gehandicaptenzorg.

Zo'n 3 jaar werk ik nu in de gehandicaptenzorg, maar ik loop als sinds 2010 stage bij verschillende zorginstellingen in de regio Noord Limburg. Ik heb de opleiding maatschappelijke zorg en persoonlijk begeleider gehandicaptenzorg afgerond, daarna ben ik 2 jaar gaan werken in Canada en Ierland met kinderen met een leerachterstand en mocht bij thuiskomst beginnen aan de verkorte verpleegkundige opleiding! Hier ben ik over 6 maanden ongeveer mee klaar en mag ik aan de slag als verpleegkundige binnen een kleinschalige woongroep in een dorpje aan de maas, waar ik nu al werk als woonbegeleidster. Binnen mijn doelgroep vallen met name volwassenen met een ernstige meervoudige, matige of lichte verstandelijke beperking. Daarnaast zijn de cliënten die ik begeleidt bekend met bijkomende fysieke en psychologische ziektebeelden.

Mijn passie ligt binnen de gehandicaptenzorg, dit is écht de doelgroep waar ik mijn passie in heb gevonden. Ik richt me graag op kwaliteit van zorg in de palliatieve sector. Samen met mijn collega's vorm ik een jong maar hecht team en werken we samen aan een mooi leven voor onze cliënten binnen de woongroep.

 

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar! 

You have already unliked it!