Blogger Jannet - 'Ik wil eigenlijk gewoon een knuffel; dat hij er is en me vasthoudt'

jannet-borstkanker-broer

We hebben elkaar vier jaar geleden voor het eerst ontmoet, nadat ze te horen kreeg dat ze niet meer beter zou worden. Borstkanker, uitgezaaid naar de botten. Jannet vertelt het verhaal van Marion. 

Kapot was ze ervan. Net met pensioen, van plan om alles wat ze in de jaren ervoor had laten liggen, op te gaan pakken. Het zou er voorlopig even niet van komen. Na goed overleg wilde ze alles aangrijpen om het leven zo lang mogelijk te rekken. Ze startte met chemotherapie, gevolgd door bestraling op een rugwervel waar ze veel pijn had, en nu slikt ze al ruim drie jaar dagelijks tabletten. Het gaat eigenlijk best goed.

'Ik ben er nog en nu weet ik niet meer wat ik wil', vertelt Marion me met tranen in haar ogen. De hele tijd stond ze in de overlevingsstand, maar langzaam komt het besef dat ze tijd krijgt om te leven. Ze weet alleen niet meer hoe dat moet. 'En nu met die stomme corona mag ook niks meer!' Ik laat haar een poosje praten en stel af en toe een vraag ter verduidelijking. 'Dus als ik het goed begrijp, ben je de regie kwijt. Het overzicht', vraag ik haar. Ze knikt.

We gaan aan de slag met een oefening die ik 'de energielijstjes' noem. Aan de ene kant komen alle dingen te staan die energie kosten, aan de andere kant dingen die energie opleveren. We beginnen met het lijstje dat energie kost, want die is het makkelijkst. Haar energie gaat naar piekeren: hoe moet het straks als ze hulpbehoevend wordt, kan haar man wel mantelzorger zijn, hoe wil ze haar afscheid... Ze slaapt slecht door het piekeren. Ook gewone dingen als het huishouden en boodschappen doen, kosten meer energie dan ze gewend was.

Oh ja, en dan dat gedoe met een vriendin. Eigenlijk zijn alle vriendinnen gebleven. Meelevend, soms behulpzaam, ze kunnen haar een spiegel voorhouden, maar die ene vriendin niet. Dat zit haar zó dwars. Het contact liep in het begin al stroef en langzaam is ze uit haar leven verdwenen. Dat doet haar zo’n verdriet. Het vreet energie! Net als haar broer, trouwens. Met hem komt ze ook niet verder. 'Ik wil zo graag met hem praten, maar hij klapt dicht zodra ik erover begin.' Alles heeft ze geprobeerd: lief zijn, boos, vragen stellen, maar hij loopt gewoon weg.

'Waar heb je behoefte aan?', vraag ik haar. Ze kijkt me vragend aan en het blijft lang stil. Dan zegt ze: ‘Rust’. 'Wat geeft je rust?', vraag ik haar. Het is voor veel patiënten een lastige vraag, maar bij haar stromen de antwoorden eruit…

Eigenlijk wil ze vooral duidelijkheid: dat alles geregeld is voor het moment dat onherroepelijk zal komen, dat er thuiszorg is, dat haar man gewoon bij haar kan zijn. En die vriendin... Ach, eigenlijk is het wel goed zo. Haar broer is een ander verhaal, maar na lang nadenken zegt ze: 'Ik wil eigenlijk gewoon een knuffel; dat hij er is en me vasthoudt. Het onvoorwaardelijke dat ik met hem heb, dat heb ik zo gemist.' Ze huilt, hard, schokkende schouders. Alle verdriet van de afgelopen jaren lijkt er in één keer uit te komen. Intens, als een vulkaanuitbarsting. Als ze weer een beetje tot zichzelf is gekomen, kijkt ze me door haar tranen heen lachend aan. 'Zo, dat was even nodig!', zegt ze dan. 'Ik heb het ineens heel helder. Als ik alles heb geregeld voor later en gewoon tegen mijn broer zeg dat ik een knuffel wil, dan ben ik wel weer oké.'

Samen maken we praktische plannen en werken het in kleine stapjes uit. Ze zal naar de huisarts gaan en vragen hoe het zit met thuiszorg. Samen met haar man zal ze gaan bespreken wat hij wel en niet wil. Haar broer gaat ze gewoon een knuffel brengen, desnoods met een zak over haar hoofd vanwege corona en ze moet zelf hard lachen bij het idee.

Wanneer we kijken naar het lijstje dat haar energie geeft, komen ook de dingen naar voren waardoor ze weer het gevoel krijgt niet te moeten ‘overleven’, maar waardoor ze weer kan gáán leven: wandelen, de natuur in, misschien iets nieuws leren, een hobby, misschien wel vrijwilligerswerk. Ze maakt ter plekke plannen en grijnst van oor tot oor. Heerlijk, dat zo’n energielijstje soms zo’n effect kan hebben.

NB. Wil je als zorgverlener meer handvatten om een goed gesprek te voeren met je patiënten in dezelfde tijd als je nu hebt? Zorgen dat je gesprekken mensen in beweging zetten en dat zij het beste in zichzelf naar boven halen? Patiënten leren hoe ze zo gezond mogelijk ziek zijn?

De afgelopen jaren heb ik allerlei technieken uit o.a. Motivational Interviewing, Transactionele analyse, NLP en cognitieve gedragstherapie samengebracht tot een handzame training (online) die je samen met je teamleden kunt volgen.

Meer weten? Neem gerust contact met mij op via: www.lerenlopenopjehanden.nl

blogger-janet-verpleegkundig-specialist

Dit is Jannet:

Ik ben Jannet Wiegersma (1969), RN, PN, NN, ERN, MANP, lifestylecoach en auteur. Ik werk al dertig jaar in de zorg en mijn motto is ‘een leven lang leren’. Ik heb meer dan 60 duizend  patiënten gezien, piepjong en stokoud, van 450 gram tot aan ruim 300 kilo. Kwetsbare mensen, met een lach en een traan, soms aan één blik genoeg en een andere keer diep in gesprek. Alles wat ik van hen heb geleerd, wilde ik teruggeven en in 2019 werd dan ook mijn boek: Leren lopen op je handen, als ziek zijn je leven op z’n kop zet uitgegeven. Het voorwoord werd geschreven door minister Bruno Bruins van Medische zorg en sport. Wat me het meest bezighoudt in de zorg, is wat patiënten beweegt, waarom doen ze wat ze doen. Kunnen we ze leren om op een gezonde manier ziek te zijn? Ik schrijf erover en geef trainingen aan zowel patiënten, mantelzorgers als collega-zorgverleners. Altijd met een positieve insteek, vol energie en passie. Samen lachen om onze menselijke kronkels, praktische informatie, direct toe te passen, maar vooral met een kijk vanuit een ander perspectief. Ziek zijn zet immers je leven op z’n kop. Leer dan lopen op je handen. Meer blogs lezen, het boek inzien of bestellen? Neem gerust een kijkje op mijn website: www.lerenlopenopjehanden.nl

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar! 

You have already unliked it!