Bianca startte een gezinshuis: ‘Die eerste lach, daar doe ik het voor’

Gezinshuis-kinderen-trauma-hechtingsstoornis
Foto: Aalsmeer Vandaag

Het gezinshuis van Bianca (42) en haar man Lodewijk heet niet voor niets Con Amore. Met liefde en aandacht bieden zij vier uit huis geplaatste kinderen een veilig en stabiel onderkomen, tot het weer tijd is om uit te vliegen. ‘Afscheid nemen went nooit. De kinderen blijven altijd in m’n hoofd zitten.’

‘Er is niets wat ik leuker vind dan dit,’ begint Bianca enthousiast. ‘Als kind riep ik al dat ik andere kinderen een veilige plek wilde bieden. Met het gezinshuis kan ik die droom waarmaken. Als ik zie dat een kind na een periode in ons huis langzaam een beetje ontspant, is dat echt een beloning.’ Bianca en Lodewijk hebben twee (adoptie)dochters en runnen samen het gezinshuis Con Amore in Aalsmeer, waar ze ruimte hebben voor vier uit huis geplaatste kinderen.

Gezinshuis starten

‘Ik was halverwege de dertig toen ik werkte als financieel medewerker: elke dag in hetzelfde kantoor, met dezelfde mensen, hetzelfde werk doen. Vreselijk vond ik het. Ik wilde al veel langer iets pedagogisch doen, maar wist niet wat. Tot een vriend van ons een gezinshuis begon en ik nieuwsgierig raakte en erover begon te lezen. Via een uitgebreide sollicitatieprocedure kwam ik uiteindelijk in loondienst bij Jeugdformaat in Den Haag en konden we officieel een gezinshuis beginnen.’

Huis verbouwen

Wel moesten ze eerst hun hele huis verbouwen en dat moesten ze zelf financieren. Omdat ze allebei nog een vaste baan hadden, konden ze gelukkig een extra hypotheek op ons huis nemen. Toen de verbouwing rond was, zegden Lodewijk en Bianca hun baan op. Vanuit Jeugdformaat kregen ze 9 uur dienstverband per kind betaald. Dus met vier kinderen hadden ze één salaris voor 36 uur. Daarbij kregen ze een pleegvergoeding van 17 euro per kind per dag.

Zelfstandig gezinshuis

Inmiddels zijn ze zelfstandig gegaan en runnen ze hun eigen toko. ‘Nu kunnen we de zorg van de kinderen naar eigen inzicht inrichten. Toen we in dienst waren, hadden we recht op vrije weekenden. Dat klinkt fijn, maar de kinderen moesten dan ieder apart naar een logeerhuis. We zagen al snel in dat dat niet in hun belang was. Nu vliegen we externe hulp in als we een weekendje weg willen en kunnen we de kinderen met een gerust hart achterlaten.’

Terugtrekken en opladen

Dat Bianca af en toe wat rust nodig heeft, moge duidelijk zijn. ‘We werken 24/7 in ons eigen huis. Dus als ik een moment voor mezelf wil, moet ik mijn huis uit. Daarom hebben we een appartementje in de buurt gehuurd waarin we ons kunnen terugtrekken. Soms ga ik alleen, soms samen met Lodewijk, en ook weleens met z’n vieren. Daar laden we allemaal op.’

Altijd de oudste

Want het werk van Bianca en Lodewijk heeft nogal wat impact, natuurlijk. ‘Ja, dat klopt. Het hele gezin moet het kunnen dragen. Voorwaarde is daarom dat iedereen zich er goed bij voelt. Zo hebben we nu de regel dat onze eigen dochter van veertien altijd de oudste blijft. Dat is een keer anders geweest en daar werd de situatie heel ingewikkeld van en voelde m’n dochter zich niet meer prettig. Het mag natuurlijk niet zo zijn dat ons eigen gezinssysteem instort. Zij zijn altijd prioriteit één.’

Afscheid nemen

Hoe lang een kind bij Bianca in huis blijft, hangt van de beslissingen van de rechter af. In principe zijn ze een perspectief biedend gezinshuis, zoals dat zo mooi heet. Dat betekent dat de kinderen zo lang kunnen blijven als nodig is. ‘Afscheid nemen went nooit. En bij kinderen die langer dan vijf jaar bij ons zijn geweest, is het gewoon moeilijk. We hechten ons elke keer weer. En soms zijn we er boos en verdrietig van. Kinderen blijven altijd in mijn hoofd zitten. Dan denk ik: hoe zal het met die en die gaan? Als de kinderen wat ouder zijn, houd ik nog weleens contact. Dan krijg ik een appje en dat is dan heel fijn. Maar van sommige kinderen hoor ik niets meer.’

Getraumatiseerde kinderen

De kinderen die bij Bianca komen zijn vaak erg getraumatiseerd. Ze hebben in elk geval allemaal een hechtingsstoornis, ze worden niet voor niets uit huis geplaatst. ‘We hadden een keer een jongetje dat heel agressief was en op een gegeven moment mijn dochter bedreigde met een mes. We konden de veiligheid van onze kinderen niet langer meer garanderen dus hebben we hem los moeten laten. Hoe moeilijk ik dat ook vond, ik wist dat het echt niet anders kon. Uiteindelijk is hij opgenomen in een psychiatrische instelling. Dat vond ik verschrikkelijk, want daar zou hij niet de liefde die hij zo nodig heeft.’

Onbetaalbaar

Gelukkig gaat het in de meeste gevallen wel goed en ziet Bianca de kinderen veranderen. ‘Mijn taak is er vooral voor ze te zijn. Ze een dagstructuur te geven, een kopje thee met ze te drinken als ze thuiskomen. Ik ben geen psycholoog of therapeut. Ik bied een veilig en stabiel onderkomen, een thuis waar ze tot rust kunnen komen. We eten samen, nemen de dag door en kletsen over wat ze meemaken. Het belangrijkste voor deze kinderen is dat ze zich gehoord en gezien voelen. Dat ik na een paar weken of maanden weer eens een lach op hun gezicht zie… Dat moment is onbetaalbaar.’

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar! 

You have already unliked it!