'Als ik dat zou vertellen, dan is het geen geheim meer, hè!?'

DEMENTIE EN VALENTIJNSDAG

Het is eigenlijk een commercieel gedoe en in de eerste plaats ging het dan om geheime liefdes, of een anoniem aanbidder. De laatste jaren draait het vooral om liefde tussen stelletjes, worden er huwelijksaanzoeken gedaan op Valentijnsdag, maar ook liefde uitingen naar ouders, kinderen of andere familieleden en daar is natuurlijk niets mis mee!

'Nee hoor, dat is alleen maar commercieel, afkomstig uit Amerika, daar deden wij niet aan', zei een van de dames. Geen van de ander wisten eigenlijk wat er nu met Valentijn werd bedoeld.

Maar liefde, verkering, geheime aanbidders en/of hoe ze hun echtgenoot hadden leren kennen, dát wisten sommigen nog wel, al was het soms wel heel hard nadenken want dat is al zolang geleden, word er verzucht.

'Tja…, mijn eerste vriendje dat weet ik nog wel, het is niets geworden tussen ons', zegt een ander. 'Ik vond hem niet leuk, hij had trouwens een lelijke sproet in zijn nek, dat vond ik ook maar niets!', vervolgt ze op de vraag waarom het niets is geworden. Wanneer ik aan een andere dame vraag of zij een geheime aanbidder had, antwoord ze: 'Als ik dat zou vertellen, dan is het geen geheim meer, hé!?'

Nou dat is een waarheid als een koe, we hebben er heerlijk om gelachen. Door dit slimme antwoord te geven, verdoezelt ze dat ze eigenlijk het antwoord op de vraag niet weet.

Maar of we nu weten wat Valentijnsdag is en of we het nu vieren of niet, Liefde dat is iets wat we allemaal kennen. Gevoelens en emoties blijven altijd bestaan, ook wanneer we dementie hebben. In mijn ABCDementie noem ik bij de X:

Xxx’jes staan vaak symbool voor kusjes, liefs of liefde. En wie heeft er nu geen liefde nodig? Het is een soort basisbehoefte van ieder mens. Ook mensen met dementie hebben deze behoeften, ook al kunnen ze dit niet altijd meer goed uiten. Onder deze symbolische xxx’jes van liefde, hoort in mijn ogen ook nabijheid, aandacht en troost. In de onzekere, mistige en verwarde wereld van mensen met dementie kunnen het vervullen van deze behoeften, een baken in de 'storm' van hun leven zijn.

Zullen we dan voortaan op Valentijnsdag mensen met dementie en hun naasten laten voelen dat ze geliefd zijn? Ze een extra hart onder de riem steken en/of liefdevolle, oprechte aandacht geven?

Op Valentijnsdag verspreiden we liefde, troost en genegenheid aan hen die in hun hoofd veel niet weer weten, maar in hun hart de gevoelens van geborgenheid en liefde niet zijn vergeten!

Een liefdevolle Valentijnsdag toegewenst!