Moet je zien: de BBC-serie Call the midwife

Downton Abbey, Upstairs, downstairs: Ik hou van historische series. Als ze dan ook nog een medisch tintje hebben, ben ik helemaal niet meer van de bank af te slaan. Call the midwife is mijn grote favoriet.

Waar gaat Call the midwife over?

Het is eind jaren 50. De net afgestudeerde, naïeve Jenny Lee gaat als vroedvrouw in de arme Londense wijk Poplar werken. Daar woont ze samen met andere vroedvrouwen (zowel nonnen als ‘gewone’ dames) in klooster Nonnatus House, het ‘hoofdkwartier’ van de midwives. Op hun fietsen sjezen ze de hele wijk door, probleemgeval na probleemgeval te hulp schietend. In de eerste aflevering wordt Jenny erop uit gestuurd om een vrouw te ondersteunen die al 24 (!) kinderen op de wereld heeft gezet.

Bekijk hier de trailer van het eerste seizoen (tekst gaat verder onder de video). 

Waarom moet je kijken?  

Ik zou bijna zeggen: waarom niet? De verloskundige gevallen die voorbij komen zijn superinteressant, zeker in combinatie met de gebrekkige medische kennis en hulpmiddelen in die tijd. Maar ook het persoonlijke wel en wee van de midwifes kijkt lekker weg. Zo is de opbloeiende relatie tussen het hartverwarmende personage Chummy en de plaatselijke politieagent fantastisch om te volgen. En voorlopig raak je niet uitgekeken, want er staan maar liefst vijf seizoenen op Netflix!

Is het een beetje waarheidsgetrouw?  

Jazeker! De serie is gebaseerd op de memoires van de ‘echte’ Jenny: Jennifer Worth, die als vroedvrouw in een Anglicaans klooster in Londen werkte. Haar verhaal is door de schrijvers van de serie verweven met allerlei interessante historische (medische) gebeurtenissen, zoals de babyboom, de introductie van lachgas als pijnstiller en de introductie van de anticonceptiepil.

Kortom: een verslavende serie waar je ook nog iets van opsteekt.