Kijktip: Niet Klein Te Krijgen

‘Ik ben een lonely. Moeders is weg. Mijn ouders zijn gescheiden. Ik heb kanker. Het leven kan echt niet beter.’ Het gaat door merg en been als de tienjarige Quinten zijn leven beschrijft. Hij is één van de vijf deelnemers van het nieuwe programma Niet Klein Te Krijgen, gepresenteerd door Paul de Leeuw. Ik heb gisteravond de eerste aflevering gekeken. Wat ik ervan vond? Dat lees je hier!

In Niet Klein Te Krijgen volgt Paul de Leeuw vijf kinderen met een levensbedreigende ziekte en hun gezinnen. De dappere kinderen die Paul mee laten kijken in hun leven zijn Luuk (14), Myrthe (13), Tibbe (15), Emilie en Quinten (allebei 10). Als groot fan (als je dat zo kan noemen) van Over Mijn Lijk had ik hoge verwachtingen van dit nieuwe programma, dat van dezelfde makers komt. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: mijn verwachtingen zijn volledig waargemaakt. Wat is het mooi, rauw, ontroerend, eerlijk, verdrietig en hoopgevend tegelijkertijd.

In de eerste aflevering maken we kennis met Emilie, Quinten en Luuk, die alle drie een vorm van kanker hebben. Ze nemen ons meteen mee in de pijn en het verdriet dat kanker met zich meebrengt. ‘Ik ben een lonely. Moeders is weg. Mijn ouders zijn gescheiden. Ik heb kanker. Het leven kan echt niet beter’, aldus Quinten, die je recht in de camera aankijkt. Luuk vertelt met tranen in zijn ogen vanuit zijn ziekenhuisbed over wéér een arts die dezelfde checks komt doen en een verpleegkundige die wéér vraagt hoe het ermee gaat. Het laat de rauwe kanten van kanker zien. Zo kan Paul zich niet aan Quinten voorstellen in het ziekenhuis omdat hij zich te slecht voelt na zijn chemokuur, waarmee je slecht voelen na een chemokuur voor mij gezicht krijgt. 

Deze serieuze en zware momenten worden afgewisseld met de blije en leuke momenten die de kinderen hebben. Zo schudt de camera regelmatig vrolijk op en neer als Emilie en haar tweelingzusje Isa een vlog opnemen en verschijnt er bij mij een grote lach op m’n gezicht als ze Paul twee feesthoedjes opzetten, maar in hun enthousiasme ook de cameraman en geluidstechnicus meenemen in hun feestje. Of de luchtigheid waarmee Paul aan Luuk vertelt dat het wel handig is zijn kale hoofd in te smeren met zonnebrandcrème.

Dan Paul de Leeuw. Wat doet hij het goed. Hij schuwt de moeilijke vragen met zowel de kinderen als de ouders niet. Hij maakt een grapje waar het nodig is, maar praat ogenschijnlijk net zo makkelijk met een tienjarige over de dood. Van Annemaria Koekoek op het schoolplein of gamen met een puber, hij weet zich goed in te leven in de belevingswereld van de kinderen en zich aan te passen naar het ontwikkelingsniveau dat het kind heeft. Maar ook in de gesprekken met ouders, broers en zussen schuwt hij moeilijke onderwerpen niet, zoals het verdelen van aandacht van ouders onder hun kinderen. 

Kortom, het is een prachtig programma wat je kijkt met een traan en een lach. 

Niet Klein Te Krijgen is elke dinsdagavond te zien bij BNNVARA op NPO 1 om 21.05. Via deze link kan je de eerste aflevering terugkijken.