Stel blijft betalen voor niet geleverde zorg: 'Dit voelt krom en onrechtvaardig’

Bert werd in 2003 getroffen door een herseninfarct. Hij kon niet meer werken en verloor zijn zelfstandigheid. Zijn vrouw Marja is mantelzorger voor hem geworden. 'Je hebt een leven voor en een leven na die gebeurtenis. Het wordt nooit meer hetzelfde. Alleen je kunt er wel over blijven mekkeren, maar dat lost niets op', zegt Marja.

Alles alleen doen

Voor de coronacrisis ontving Marja aanvullende hulp. Maandelijks betaalden zij en Bert hier 605 euro voor. Nu is die aanvullende hulp weggevallen, maar ze betalen nog steeds elke maand. 'Ik mocht andere zorgverleners inhuren om het werk over te nemen, maar ja, die kwamen vanwege corona natuurlijk ook niet langs. Voorheen kon ik nog wel eens weg. Nu moest ik ineens alles doen; bijvoorbeeld ook schoonmaken. Ik kwam vrijwel volledig thuis te zitten, en kon één keer per week weg om boodschappen te doen. Dan was mijn dochter er. Dat is heel pittig.'

Onrechtvaardig

Marja voelt zich benadeeld door de overheid. 'Bedrijven mochten van de overheid feitelijk ‘creatief boekhouden’ en de particulier moest gewoon de eigen bijdrage blijven betalen voor zorg die niet geleverd werd. Bovendien werd de mantelzorger door het wegvallen van de zorg ook nog eens extra zwaar belast. Dat is krom; het voelt heel onrechtvaardig. Het gaat mij niet om het terugkrijgen van het geld; het is een principekwestie. De mantelzorgers zijn een vergeten groep.'

Ben jij het met haar eens?

Bron: de Stentor