‘Nu is het deze meneer, maar zes weken daarvoor was het mijn eigen lieve vader’

12 sep, 2023

Vier weken is hij er, de cliënt van blogger Dianne. In deze korte tijd weet hij met zijn voorkomen en zachte karakter diepe indruk te maken op Dianne. Het afscheid valt haar dan ook zwaar, om meerdere redenen.

Ik ken meneer pas vier weken. Een vriendelijke goed verzorgde man met mooi grijs haar. Chic bijna. Knap voor zijn leeftijd. Meneer is in de eerste week dat ik kom nog redelijk mobiel. Hij is altijd aanwezig in de salon voor de maaltijden en is gezellig aanwezig.

De tweede week ga ik de salon binnen tijdens mijn avonddienst en zie ik meneer zitten aan de tafel. Alleen niet meer in de stoel, maar in een rolstoel. Hij kan niet meer zelfstandig staan en lopen. Ook heeft hij nu 24 uur per dag zuurstof aangesloten. Het is voor hem heel vermoeiend om samen te eten, maar hij doet het maar wel. Hij is geliefd onder de andere medebewoners.

In week drie schrik ik, want de plek aan tafel is leeg. Maar meneer is al een paar dagen bedlegerig en eet op zijn kamer. Ook wordt hij geregeld verneveld. Ik maak een praatje met hem en ondanks zijn enorme benauwdheid blijft hij vriendelijk en rustig.

Tijdens week vier wordt op maandag de prednison en morfine verhoogd. Eten lukt niet goed meer en hij eet ook maar mondjesmaat. Drinken lukt redelijk. De laatste paar dagen is hij zo benauwd dat ook dit stopt. Het is een lijdensweg.

Tijdens de overdracht om zeven uur in de ochtend deelt de nachtdienst het overlijden van meneer mee. Aan ons de taak om dit de andere bewoners mee te delen. Geen leuk nieuws om te brengen. Om een uur ’s middags gaat al het personeel in een erehaag bij de uitgang staan. Zo gaat dit altijd als een bewoner overlijdt. Er heerst een complete stilte in het huis. Meneer begint aan zijn laatste reis.

Ik kijk de bruine houten kist lang na tot deze in de begrafenisauto verdwijnt. Ik moet tegen mijn tranen vechten, want deze beelden staan nog vers in mijn geheugen. Werk en privé is soms best moeilijk te scheiden. Nu is het deze meneer, maar zes weken daarvoor was het mijn eigen lieve vader.

Dit is Dianne:

Ik zal mij even voorstellen. Mijn naam is Dianne, ben 53 jaar en woon in Drenthe. Sinds 2003 werk ik in de thuiszorg, als verzorgende IG en ik woon samen met Tom en we hebben twee honden en een kat. Een keer in de maand passen wij een weekend op een meisje van 6 jaar en we hebben twee kleinzoons.

Mijn blog vind je op Facebook met de titel: Zeg maar gewoon zuster.

gr. Dianne

Colofon: FloorZorgt is jouw online zorgmagazine! Op dit moment lezen 80.000 unieke zorghelden mij maandelijks. Door middel van inspirerende blogs, relevante producten (kijk snel in mijn webshop!) mooie artikelen en zorgnieuws houd ik jou op de hoogte van alle ontwikkelingen in de zorg. Heb je mijn mobiele app al gedownload en volg je mij al op Facebook, Instagram of Linkedin? Wil je adverteren? Stuur me dan een mailtje en ik neem z.s.m. contact met je op of bekijk de mogelijkheden alvast hier. Ook ik maak weleens een foutje ;-) Heb je er één gezien? Mail het me. Ik ben je dankbaar!