Hoe Zuster Toos de hitte vervloekte: ‘De hele dag loopt er vocht uit gaten waarvan ik niet wist dat ik ze had’

Warmte in de thuiszorg. Je moet er de humor maar van inzien. ‘Prachtig weer’, zegt de één. ‘Heerlijk,  die zon’, zegt de ander. ‘Doe mij dit weer maar tot aan de kerst’, hoor ik iemand zeggen. Ik zit een beetje wereldvreemd te kijken. Waar hebben ze het in godsnaam over? Maar ik hou wijselijk mijn mond.

Blubberpoppetje

Ik word 's ochtends geradbraakt wakker. Het uit bed rollen is het probleem niet, maar mezelf daarna van de vloer schrapen weer wel. Onder de douche verander ik in een soort rubberen blubberpoppetje, en ik knap ook van het douchen niet op.

Dood dier

Liters deodorant verder is het pas 10 uur. Pff, om 16 uur zit mijn dienst er pas op. De hele dag loopt er vocht uit gaten waarvan ik niet eens wist dat ik ze had. En als ik om 12 uur onder mijn bureau op zoek ben naar het beest wat daar volgens mij in verregaande staat van ontbinding moet liggen, kom ik tot de conclusie dat die lucht onder mijn rechteroksel vandaan komt. Om er meteen daarna achter te komen dat mijn linkeroksel er niet veel beter aan toe is. Hup, op de wc maar even aan de slag met natte papieren handdoekjes en weer een litertje deo.

Eindelijk klaar

Na derdegraads brandwonden te hebben opgelopen van het vasthouden van mijn stuur, een nat voorhoofd, natte rug en een BH die je kan uitwringen, zit mijn middagdienst erop. Ik ben lief blijven lachen, voor iedereen een aardig praatje. Eindelijk start ik mijn Pietje richting huis. Raampjes open, muziek aan en plankgas.

Verrot

Met een ontploft kapsel stap ik thuis uit. En in het kader van de volksgezondheid trek ik mijn werkschoenen maar buiten uit. Het gras en de planten zijn toch al dood door de droogte, dus ik vind dat ik het kan maken. Prakkie gekookt en rechtop tegen de bank in slaap gevallen. Ik ben verrot.

Buiten luchten

En met het wakker worden kom ik tot de conclusie dat mijn schoenen uittrekken niet heeft geholpen. Ik word een soort niet lekker van mijn eigen voeten. Maar ik heb nog even de moed en de puf niet die hele trap op te klimmen richting badkamer. Dus heb ik mezelf buiten te luchten gezet. En morgen? Morgen begin ik weer lief lachend aan een nieuwe dienst ?.