‘Het mooie was: met de baby werd ook een moeder geboren’

Daar zat ze dan… Twintig jaar oud en zeven maanden zwanger. Nul procent vertrouwen in de hulpverlening omdat ze zelf in haar jeugd uit huis is geplaatst en is opgegroeid in een tehuis. Het gezin waarin zij opgroeide, is beschadigd door alle problemen uit het verleden. Wel hebben ze nog contact met elkaar. Een hulpverlener van het gezin maakte zich zorgen om haar zwangerschap en heeft de moeder bij ons aangemeld. 

Spulletjes

Ik stelde me netjes voor en vroeg hoe het met haar ging. Het ging volgens haar goed; ze had mij niet nodig. ‘Ah’, zei ik. ‘Dat is fijn. Heb je alles al in huis voor de baby?’ Ze antwoordde: ‘Nee, ik heb geen geld.’ We zaten wat te kletsen en aan het einde van het gesprek vroeg ik haar of ik haar misschien kon helpen om ervoor te zorgen dat alle basis spulletjes voor de baby er kwamen. Dat vond moeder wel oké. Toch moest ik er niet denken dat ik me ergens mee zou gaan bemoeien... 

Samen hebben we alle babyspullen verzameld en wekelijks sprak ik haar om te horen hoe het met haar ging. Later zei ze me dat ik ‘wel oké’ was. Vanuit haar perspectief een groot compliment. Ze merkte dat ik de boel niet overnam, maar gewoon mee dacht met de dingen die op haar pad kwamen. 

Leeuwin

Toen de baby werd geboren, stuurde ze een foto en vertelde ze dat alles goed was gegaan. Enthousiast reageerde ik terug dat ze een mooie baby had gekregen. Als je weet dat een cliënt gaat bevallen, is het toch altijd even spannend. Het mooie was: met de baby werd ook een moeder geboren. Ze waakte over haar baby als een leeuwin en was heel precies met de flesjes. Ze genoot van haar dochter. In het begin woonde ze bij haar moeder in, maar dat werkte niet. Er ontstonden spanningen, omdat ze erg de behoefte had aan haar eigen huis. Eenmaal in haar eigen huis deed ze het heel goed met haar dochter. Natuurlijk had ze tussendoor wat vragen, waarna we vervolgens samen op zoek gingen naar de antwoorden. Uiteindelijk was ik overbodig en daardoor was het tijd om weer afscheid van elkaar te nemen.

Nieuwe aanmelding 

Na twee jaar kregen we een nieuwe aanmelding van deze moeder. Er was inmiddels een tweede kindje, en de moeder had aangegeven dat ze de voorkeur aan mij gaf omdat ze me al kende. Moeder had problemen met haar vriend en stond er nu met haar twee kleine kinderen alleen voor. Samen met haar heb ik gekeken waar ze hulp bij nodig had, en hebben we alles weer in goede banen geleid. Na bijna twee jaar was de situatie stabiel en kon moeder weer verder. Voor mij tijd om te gaan. 

Uitdaging

Het is zo mooi om te zien hoe deze moeder alles zelf weer heeft opgepakt en zo zelfstandig door kan gaan. Kinderen opvoeden is voor iedereen een uitdaging, maar als je zelf nooit een voorbeeld hebt gehad ,is dat het des te meer. Wél was deze moeder vastbesloten dat zij haar kinderen een andere jeugd wilde geven dan zij zelf had gehad, en dat is een mooi uitgangspunt. 

Misschien kruisen onze paden nog eens, misschien ook niet. Maar ondanks dat ze de hulpverlening eigenlijk niet vertrouwde, is het me tóch gelukt om haar te laten zien dat het ook anders kan. En vooral dat ze het heel goed zelf kan.