Broeder Erwin - 'De ene noemt me Erik, een ander heeft het over Edwin als hij me aanspreekt'

Een aantal weken geleden hebben jullie mijn eerst blog gezien op FloorZorgt. Ik heb zelf ook een blog. De naam van die blog is Broeder Erwin.

Waarom Broeder Erwin? Gewoon, één van mijn cliënten van een aantal jaar geleden noemde me Broeder. Uit respect, uit gewoonte denk ik. Het geeft daarnaast ook een beetje aan dat het een zoeken is naar mijn titel: verpleegkundige, begeleider of toch Broeder?

Ik ben nu ruim 30 jaar gediplomeerd als HBO-V'er. Na mijn diplomering ben ik gelijk in de gehandicaptenzorg gaan werken. Ik heb op verschillende locaties gewerkt. Met uitzondering van een uitstapje van een ruim jaar heb ik altijd bij dezelfde werkgever gewerkt. Ik heb dus genoeg te vertellen.... Gewoon om met jullie te delen hoe mooi het werk kan zijn...

Nog even verder gaand over mijn naam of liever hoe ik genoemd word. De ene cliënt noemt me broeder. De andere noemt me gewoon bij mijn naam, maar er zijn ook cliënten die een eigen benaming voor me hebben. De ene noemt me Erik, een ander heeft het over Edwin als hij me aanspreekt. Soms zijn er dan collega's die de cliënten daarin verbeteren. Voor mij hoeft dat niet zo. Of ik nu Erik of Erwin wordt genoemd. Of de cliënt me nu bij mijn naam of broeder noemt: het is van belang dat ze me aanspreken op hun eigen manier. Het is belangrijker voor mij te weten dat ik voor de één broeder ben en voor de ander Erwin. Nog een ander verhaal is het als de cliënt niet in staat is om te praten. Een paar van mijn huidige cliënten kunnen dat niet, maar toch merk ik dat ze mij herkennen. Van iedereen die speciale begroetingen weten, bij de één aai over de bol, bij de ander je stem en bij weer een ander een klapzoen op de hand. Dat is het fijne, met kleine dingen laten merken dat je er bent voor hen.

Het leukste aan mijn werk vind ik eigenlijk het omgaan met de cliënten, het contact met hen. En echt, dat is het ook. Het feit dat je zo kunt genieten van je werk. Regelmatig besef ik me dat ik ervaar dat ik het fijn vind dat ik dit werk doe.

Ik kan het niet echt omschrijven, maar mogelijk -en hopelijk- begrijpen jullie wat ik bedoel. Ondanks dat het vermoeiend kan zijn, ondanks dat er wel iets tegen zit, ondanks dat niet alles lukt wat je wil bereiken toch geeft dat je energie, plezier, geluk. En daarvan moet je genieten. En als je ervan geniet, dan gaat het gewoon veel leuker.